دومین سالگرد

شب، سکوت، کویر دو ساله شد.

 

هر چند هنوز جواب برخی از سوالات و دغدغه های ذهنی ام را که در مطلبی با عنوان « چرا اینچنین شد؟» نوشته بودم، نگرفتم؛ اما نتوانستم خودم را برای ترک وبلاگ راضی کنم.

شاید یکی از دلایل آن وجود دوستانی است که نسبت به بنده لطف دارند. از اینکه وبلاگ نویسی را شروع کردم بسیار خوشحالم. در این 2 سال تجربیات بسیاری کسب کردم و نظرات دوستان باعث شد تا نقاط  قوت و ضعف خودم را بشناسم و در جهت رفع اشکالاتم برآیم. همچنین در این مدت با افرادی آشنا شدم و دوستان بسیار خوبی پیدا کردم.

به هر حال از تمام دوستان عزیزی که طی این مدت همراه و یاور من بودند بسیار ممنونم و تشکر می کنم.